analoge foto's van een moment dat ik achterlaat, met een gedichtje over verlies.
'draden gewoven
in oranje, blauw en groen en bruin
mijn eigendom, die van mij
wordt nu met trots gedragen
als een warme knuffel
net als toen
hier zijn keuzes gemaakt
fouten, mag men niet weten
vouw je handen om die van mij
en ga achter mijn oogleden vandaan
toen viel ik in slaap onder oma’s water
vergeten tussen het warme
en het koud
verdomd,
wat was je mooi.'